اجرای سقف وافل
مراحل اجرای سقف وافل از صفر تا صد
۱- زیرسازی سقف وافل
این مرحله مهم‌ترین بخش اجرا به‌شمار می‌رود و باید کلیه اصول استاندارد و ایمنی در قالب‌بندی را در این مرحله محاسبه و در نظر گرفت. اگر ارتفاع سقف بین سه تا سه و نیم متر باشد، از شمع‌بندی در طراحی سازه استفاده خواهد شد ولی در ارتفاع‌های بلندتر، جک‌‌های بلند یا اسکفولد به‌کار می‌رود. نکاتی که حتما باید در این مرحله در نظر داشته باشید چینش صحیح، تراز بودن سقف و در نظر گرفتن خیز منفی است.
در پروژه‌های ساختمانی از جک فلزی با فواصل منظم برای زیرسازی کمک گرفته می‌شود که فاصله حک‌ها از طریق محاسبات دقیق مهندسی به دست می‌آید.
فواصل استاندارد برای این پایه‌ها رعایت می‌شود و قوطی‌های اصلی و قوطی‌های فرعی اجرا می‌شود. زیرسازی قرار است بار قرار گرفته روی سقف وافل را تحمل کند، اولین فشاری که وارد می‌شود بر قوطی‌کشی‌های فرعی است. سپس فشار به قوطی‌های اصلی منتقل می‌شود. در آخر فشار به پایه‌های اطمینان می‌رسد. از پایه‌های اطمینان، فشار به زمین منتقل می‌شود. این سیکل چهار مرحله‌ای باید بدون نقص انجام شود.
2. چیدمان قالب وافل
پس از اتمام زیرسازی سقف وافل، نوبت به چیدن قالب‌ها می‌رسد. مهندس سازه پیش‌تر در نقشه‌هایی که ارائه شده به دقت شیوه چیدمان را مشخص کرده است. باید دقیق طبق نقشه اجرایی پیش بروید. طراح ممکن است برای بخش‌هایی از دال توپر استفاده کند. برای این بخش‌ها قالب‌گیری انجام نمی‌شود. قالب وافل سبک است. مستحکم است. در قالب‌های وافل، محل قرارگیری قوطی‌ها دقیقا مشخص است. سَبُکی قالب باعث جابجایی آسان می‌شود و استحکام قالب این امکان را می‌دهد که به راحتی روی آن رفت و آمد کنید. جانمایی‌ها باعث فیکس شدن قالب می‌شود و در نهایت برای جداسازی قالب نیازی به روغن‌کاری ندارید. در همه مراحل سعی شده که سادهترین روش‌ها اعمال شود.
پس از زیرسازی باید سقف وافل را قالب‌بندی کرد. برای این مرحله باید به نقشه‌های اجرایی ساختمان مراجعه کنید. در این مرحله باید فاصله قالب اول از بر ستون‌ها و دیوارهای برشی را در نظر بگیرید و جهت و چینش قالب‌های وافل باید دقیقا مطابق با نقشه ساختمان پیش برود، چرا که در بخشی از ستون‌ها و دیوارها، طراحی سقف به شکل دال توپر است.
در این مرحله از کار، کیفیت سقف به هم‌راستا بودن چینش قالب‌ها بستگی دارد و برای اتصال دو قالب مجاور به یکدیگر از روش‌های مختلفی مانند گیره‌های مخصوص، میلگردهای U شکل، میخ‌کوبی و استفاده از سیم آرماتوربندی استفاده می‌شود، در غیر این صورت با مشکل جابه‌جایی یا لغزش قالب‌ها مواجه می‌شوید.
مزایای بی‌شمار سقف‌های نوین وافل باعث شده که استفاده از این سقف‌ها مورد استقبال مهندسین و سازندگان ساختمان قرار گیرد. مزایای اقتصادی، اجرای آسان و انعطاف‌پذیری این سازه در مراحل اجرا از نقاط قوت این سقف‌ها در مقایسه با انواع دیگر به شمار می‌رود.
اما با وجود مزایای سهولت و کاربردی بودن تکنیک این سقف‌های، اجرا و محاسبات سازه سقف وافل نیازمند حساسیت و دقت بالایی است که اگر به آن‌ها توجه نشود، ممکن است خسارت‌های مالی و جانی در پی داشته باشد. آموزش صحیح نصب این سازه‌ها کار آسانی است که با کمی دقت و توجه به راحتی قابل انجام است. در این مطلب مراحل کامل اجرای سقف وافل را با هم مرور می‌کنیم.
۳- آرماتوربندی سقف وافل
پس از جایگذاری قالب سقف وافل نوبت به آرماتوربندی سقف می‌سد. تفاوتی میان آرماتوربندی وافل با دیگر سقف‌ها نیست و کار باید از میلگردهای قسمت پایین تیرچه آغاز شود و کار به صورت طولی پیش رود. اگر آرماتوربندی را از قسمت پایین تیرچه و به صورت طولی اجرا کنید، میزان هدر رفت میلگرد کاهش پیدا می‌کند و علاوه بر این ظرفیت مقاومتی سقف وافل نیز بالا خواهد رفت. در بخش بعدی باید به سراغ شبکه بالایی آرماتور بروید. آرماتور تقویتی برای وافل دوطرفه، در دو جهت عمود بر هم کار می‌شود و برای وافل یک طرفه، در یک جهت کار می‌شود. برای کار گذاشتن آرماتورهای عرضی مجدد باید به نقشه مراجعه کنید.
نکته مهم
هنگام آرماتوربندی سقف وافل اهمیت آرماتور بندی سقف وافل در کلاهک برشی است. کلاهک برشی که سر ستون‌ها قرار می‌گیرد و یا روی دیوار برشی قرار می‌گیرد باید به صورت خاموت بسته شود. و طول مشخصی از تکیه‌گاه داشته باشد.
پس از چیدن قالب‌های وافل، نوبت به آرماتوربندی آن می‌رسد. این مرحله از مراحل اجرای قالب وافل مشابه دیگر سقف‌ها پیش می‌رود و طی آن میلگردهای اصلی محکم شده و سپس روی کلاهک‌های برشی که در سرستون‌ها و دیوارهای برشی قرار دارند، اجرا می‌شود. همچنین تیرهای مخفی در سقف یا لبه دال‌ها نیز باید آرماتوربندی شوند.
آنچه در این مرحله از طراحی سقف وافل باید درنظر بگیرید، طول و عرض قرارگیری کلاهک برشی و فواصل مرکز به مرکز آن‌هاست. تعداد خاموت‌ها و ساق آن‌ها از نکات مهم دیگری است که باید به آن توجه کرد. پس از آنکه میلگردهای شبکه اصلی و فوقانی سقف به یکدیگر متصل شد، میلگردهای تحتانی و فوقانی تیرچه‌ها آرماتوربندی می‌شوند.
۴- بتن ریزی سقف وافل
آرماتوربندی که تمام شد زمان بتن ریزی سقف وافل فرا می‌رسد. این مرحله در مورد سقف وافل از روش‌های دیگر بسیار ساده‌تر است. پس از پایان آرماتوربندی، باید فضای خالی بین تیرچه‌ها را با بتن پر کرد. با اینکه بتن‌ریزی سقف وافل نسبت به انواع دیگر سقف‌ها آسان‌تر است، اما باید دقت کنید که در طول عملیات بتن‌ریزی، بتن متراکم باشد و ویبراتور منظم در فواصل مشخص فرو برده شود و دو قسمت لغزان هم‌پوشانی داشته باشند. در سقف‌هایی که از اندازه متعارف بزرگ‌تر هستند باید از قبل درزهای اجرایی را مشخص کنید. در انتهای مرحله بتن‌ریزی، سطح بتن تراز شده و ضخامت بتن‌ریزی با ضخامت مشخص شده برای سقف وافل در نقشه تطبیق داده می‌شود.
بتن‌ریزی سقف وافل را می‌توان با کمترین دغدغه انجام داد از آنجایی که نه خبری از یونولیت است و نه مواد زائد که کار بتن ریزی را دشوار کند و فضا یکپارچه است، بتن به راحتی وارد فضاهای تیرچه و سطح قالب شده و یکدست در جای مورد نیاز شما قرار خواهد گرفت. دو ایراد اساسی در مورد سقف‌های مجوف وجود دارد. یکی اینکه لازم است برای پر کردن فضای زیر قالب بتن‌ریزی دو مرحله‌ای انجام شود و روان کننده و افزودنی لازم برای آسان‌کردن حرکت افقی بتن اجرا شود تا فضاها کامل پر شود اما در مورد سقف وافل نیازی نیست. فضای مناسبی که برای ویبراسیون بتن وجود دارد باعث می‌شود که بتن به راحتی فضاهای خالی را پوشش دهد. علاوه بر این یکی از ایرادهای مهم دیگر سقف‌های مجوف کرمو شدن بتن است، سطح اکسپوز قسمت زیر بدون آنکه پدیده مخرب کرمو شدن را تجربه کند ساخته خواهد شد.
۵- باز کردن قالب بتن
مدت زمان گیرایی بتن به عوامل مختلفی مانند دمای سطح بتن، نوع سیمان، نوع قالب‌بندی و ضخامت سقف بستگی دارد. در حالت کلی می‌توان گفت زمان لازم برای قالب‌برداری، رسیدن بتن به هفتاد درصد مقاومت است. اما برای آنکه پایه‌های اطمینان را برداریم باید علاوه بر رعایت محدودیت‌ها، بتن به مقاومت ۲۸ روزه برسد.
باز کردن قالب وافل باید طبق ضوابط و مقررات مبحث ۹ انجام شود.
بر این اساس زمانبندی برای قالب‌برداری به دقت مشخص شده است. آنچه اهمیت دارد دمای نزدیک سطح بتن است. این دما را در ۴ دسته تقسیم بندی‌می‌کنند. دمای سطح بتن بیش از ۲۴ درجه، دمای بیش از ۱۶ درجه، دمای بیش از ۸ درجه و دمای بیش از صفر درجه. تقسیم‌بندی بر اساس نوع قالب‌بندی انجام می‌شود. اگر قالب‌بندی قائم باشد، زمان بر اساس ساعت بیان می‌شود. در مورد دال و تیر، زمان بر اساس روز بیان می‌شود. برای دال‌ها و تیرها به صورت جداگانه، قالب‌های زیرین و پایه‌های اطمینان سقف وافل به صورت جداگانه، زمانبندی جداسازی قالب برای هر کدام تعیین شده است. جزئیات این زمانبندی را در ادامه شرح می‌دهیم:
۱- برای قالب قائم و دمای بیش از ۲۴ درجه حداقل ۹ ساعت زمان لازم است تا قالب‌برداری انجام شود. با کم شدن دما این زمان افزایش می‌یابد. در دمای بیش از ۱۶ درجه ۱۲ ساعت، در دمای بیش از ۸ درجه ۱۸ ساعت و در دمای بیش از صفر درجه باید بیش از یک روز یعنی حدود ۳۰ ساعت برای قالب برداری صبر کنید.
۲- در مورد دال‌های و قالب زیرین، در دمای بیش از ۲۴ درجه نیاز است که ۳ شبانه‌روز برای قالب‌برداری صبر کنید. در دمای بیش از ۱۶ درجه این زمان به ۴ روز افزایش پیدا می‌کند. در دمای بیش از ۸ درجه لازم است ۶ روز صبر کنید و اگر دما بیش از صفر درجه است تا ۱۰ روز معطل می‌مانید تا قالب برداری انجام شود.
۳- برای دال‌ها و پایه‌های اطمینان در دمای بیش از ۲۴ ساعت برای قالب‌برداری نیاز به ۷ روز زمان خواهید داشت. برای دمای بیش از ۱۶ درجه ۱۰ روز معطل می‌مانید. برای دمای بیش از ۸ درجه نیز ۱۵ روز زمان نیاز است و اگر ساخت و ساز در دمای بیش از صفر درجه انجام می‌شود تا ۲۵ روز لازم است که منتظر بمانید تا امکان قالب‌برداری فراهم شود.
۴- برای تیرها و قالب‌های زیرین زمانبندی قالب‌برداری دقیقا مطابق با زمانبندی دال و پایه‌های اطمینان است. ۵- برای تیرها و پایه‌های اطمینان و دمای بیش از ۲۴ درجه لازم است که ۱۰ روز صبر کنید، برای قالب برداری در دمای بیش از ۱۶ درجه لازم است که ۱۴ روز صبر کنید. برای دمای بیش از ۸ درجه لازم است که ۲۱ روز صبر کنید و قالب برداری در دمای بالای صفر درجه نیز تا ۳۶ روز طول خواهد کشید.
تجهیزات لازم برای پیاده‌سازی سقف وافل
همان‌طور که در مراحل بالا دیدیم، برای اجرای سقف وافل از همان ابزاری استفاده می‌شود که در اجرای سقف و اسکلت‌های سنتی به‌کار می‌روند. در انتخاب تجهیزات لازم برای نصب سقف باید فاکتورهایی مانند مساحت، دهانه و وزن سقف در کنار نوع سیستم سازه و ارتفاع طبقات را در نظر بگیرید. ابزار و تجهیزات لازم برای اجرای سقف وافل عبارتند از:
- قالب
- جک و داربست برای ستون‌های عمودی نگهدارنده
- پروفیل، قوطی و چهارتراش برای المان‌های افقی نگهدارنده
- قالب فلزی یا چوبی اجرای تیرها
متخصص نصب سقف وافل
شاید سهولت نصب سقف وافل این تصور را ایجاد کند که برای نصب سقف وافل نیاز به تخصص خاصی نیست و تمام کسانی که تجربه آرماتوربندی داشته باشند، می‌توانند این کار را انجام دهند. اما در نظر داشته باشید که در نصب این سقف‌ها حتما باید به دقت نقشه‌های ساختمانی را دنبال کنید و بهتر است برای مشاوه در ساخت سقف وافل از مهندسین متخصص کمک بگیرید زیرا این روش، نسبتا روشی نوین به شمار می‌روید و ظرافت و دقت خاصی می‌طلبد.
زمان لازم برای اجرای سقف وافل
زمان لازم برای تولید و اجاره سقف وافل به برنامه پروژه، شرایط نیروی کار، در دسترس بودن مصالح و … بستگی دارد. اما به طور کلی می‌توان گفت که زمان لازم برای آماده‌سازی و نصب این سازه‌ها نسبت به سقف‌های سنتی کوتاه‌تر است و طی یک تا دو هفته قابل اجراست.
بیشترین زمان این پروژه مرحله قالب‌برداری است که باید با احتیاط و بدون ضربه و فشار انجام شود. اندازه دهانه، فاکتور تعیین‌کننده در این مرحله است. برای دهانه‌های زیر هفت متر می‌توان با کمک داربست و پایه‌های اطمینان به راحتی کل قالب را به صورت یکجا حذف کرد. اما در دهانه‌های بالاتر باید مرحله به مرحله پیش رفت.
صحت عملیات ساختمانی و اصلاح نواقص احتمالی نقشه ها و مشخصات فنی, با رعایت مباحث مقررات ملی و شهرسازی و پروانه ساختمانی و نقشه های مصوب ودرخواست انجام آزمایشات فنی مربوطه
اخذ تاییدیه ناظرین در هر مرحله از کار و تکمیل دفترچه اطلاعات فنی ملکی ساختمان
رعایت اصول ایمنی و حفاظت کارگاه و ساختمانهای پیرامون
تنظیم و بروز آوری برنامه زمانبندی کلی و تفصیلی
تهیه نقشه های ازبیلت از کارهای اجرا شده و تحویل تمامی مدارک و مستندات فنی به صاحب کار پس از اتمام عملیات
استفاده از تجهیزات و ابزار مرغوب در حین کار و تضمین کیفیت کار
تهیه برآورد اولیه از هزینه های اجرایی کار
تنظیم قرارداهای کارگری و خرید مصالح
به کار گیری مهندسان وپیمانکاران و معماران و استادکاران ماهر حسب مورد
استفاده از مصالح مرغوب و استاندارد شده
تدارک نگهبان و حراست از کارگاه
اجرای اسکلت و سقف به صورت نمایان
آموزش و انتقال تکنیک اجرای اسکلت
تامین قالب های وافل
کدام بخش از آیین نامه ساختمان در مورد سقف وافل است؟
اجرای سقف وافل پیچیدگی خاصی ندارد. سیستمی است که با آموزش‌های اولیه و رعایت پروتکل‌ها به راحتی اجرا می‌شود. اگر با انواع دال بتنی مقایسه کنید متوجه خواهید شد که اجرای سقف وافل ایمن‌تر و ساده‌تر است. زیرسازی کار البته شباهت زیادی به اجرای تیرچه بلوک دارد. ایران را می‌توان مهد استفاده از سقف تیرچه بلوک دانست، سقف‌هایی که باید تا به امروز منسوخ می‌شده اما عجیب است که عمده بخش ساخت و ساز در ایران با چنین سیستمی انجام می‌شود که به معنای مهارت صد در صدی سازندگان در زیرسازی تیرچه بلوک است که در ساخت سقف وافل نیز به کارتان خواهد آمد. بدون شک با مشاوره ساخت سقف وافل، متوجه خواهید شد که استفاده از وافل کارآمدتر، ایمن‌تر و اصولی‌تر است.
باید به نشریه 543 مراجعه کنید. در این نشریه می‌توانید توضیحاتی در مورد نحوه اجرای سقف وافل مشاهده کنید. اگر به دنبال آموزش طراحی سقف وافل و اجرای آن هستید می‌توانید در آیین نامه بتن ایران فصل دال‌ها به مطالب مرتبط را بیابید. با توجه به قدمت طولانی استفاده از وافل در ایران و جهان استانداردهای این سقف بارها توسط انستیتوهای معتبر داخلی و خارجی مورد آزمایش قرار گرفته است و پروتکل‌های به روز و کارآمد و منطبق با شرایط ساخت و ساز در ایران به راحتی در دسترس است.
آنچه باید در مورد زیرسازی سقف وافل بدانید
پیش از آنکه قالب سقف وافل را جایگذاری کنید لازم است زیر سازی حرفه‌ای انجام شود. طبق آنچه در آیین نامه و در نشریه 94 عنوان شده است، ابتدا جک زده می‌شود و نوع آن بسته به تصمیم پیمانکار میزان بودجه است. سپس با پروفیل چوبی یا فلزی، هر کدام که در دسترس باشد، برای زیرکاری استفاده می‌شود. مشخص است که بالا رفتن طبقات نیاز به داربست دارد و پروتکل‌های ایمنی در احداث داربست یا سازه‌های قابل مونتاژ باید دقیق رعایت شود. قالب وافل که قرار داده شد بر اساس محاسبات سازه سقف وافل تعداد میلگردهای مورد نیاز داخل قالب اصطلاحا بافته می‌شود. اغلب نیازی به جوشکار نیست و به همین دلیل است که قابلیت ساخت یکپارچه مزیت چشم‌گیر سقف وافل است.
خرید سقف وافل یا اجاره سقف وافل
بسیاری از پیمانکاران و افرادی که در کار فروش سقف وافل هستند می‌توانند امکان اجاره سقف وافل را نیز برای شما فراهم کنند. ما در شرکت سهند سازه بتن تیم حرفه‌ای تولید و اجاره سقف وافل با آخرین استانداردهای روز دنیا داریم در کنار تیم خبره طراحی سقف وافل و پیمانکارانی که تخصص و تمرکز خود را بر اجرای بی عیب و نقص سقف وافل قرار داند.
راهنمای اجرای سقف وافل به روش معمولی
اجرای سقف وافل را می‌توان به دو روش انجام داد. روش معمولی که همیشه استفاده می‌شود یا همان روش تخت در مقابل روش مدولار. روش تخت را در 6 مرحله انجام می‌دهند. در گام نخست باید به دنبال داربست یا پایه‌هایی برای ایمن سازی یا همان پایه‌های اطمینان باشید. جک یا اسکافلد می‌تواند گزینه مناسبی باشد. لازم است سطح صاف و یکدستی وجود داشته باشد که بری این کار هم می‌توان از قالب فلزی استفاده کرد و هم پلای وود کار شما را راه می‌اندازد. گام سوم بررسی نقشه محاسبات است. باید بدانید که باید دقیقا در چه نقاطی قالب‌ها را قرار دهید. در مرحله بعدی نوبت به آرماتور بندی و سپس بتن ریزی فرا می‌رسد. پیش از آنکه قالب‌ها را باز کنید باید آنچه برای تسطیح سطوح قرار داده بودید مانند پلای وود یا قالب فلزی را باز کنید. اجرای معمولی سقف وافل ایمنی بالایی برای کارگران و مهندسان دارد و سوانح حین کار را به مقدار قابل توجهی کاهش می‌دهد. سرعت اجرای کار هم بسیار بالاست و بتنی که پس از کار از قالب نمایان می‌شود کیفیت بالایی دارد.
راهنمای اجرای سقف وافل به روش مدولار
در روش مدولار پس از آنکه پایه‌های اطمینان را در فاصله‌هایی مشخص قرار دادید باید زیر سازی انجام دهید و این زیرسازی به وسیله قوطی انجام می‌شود. پس از زیرسازی قالب وافل را باید مستقیم روی قوطی‌ها قرار داد. پس تفاوت با روش معمولی در استفاده از قالب فلزی یا پلای وود است که لزوم استفاده از آن را حذف می‌کند در عوض نیاز خواهید داشت که توجه بیشتری حین اجرا به فرآیند کار و تطبیق با محاسبات داشته باشید. این روش برای دهانه‌های متعارف مناسب‌تر است و اگر دهانه‌ها از نُرم خارج باشد توصیه می‌کنیم از همان روش معمولی استفاده کنید.
نکات باز کردن قالب وافل
دمای محیط در زمان باز کردن قالب وافل تعیین کننده است. علاوه بر این المان‌های متفاوت سقف تعیین می‌کند که قالب چه زمانی باز شود. اگر قالب به صورت قائم بسته شده باشد، به معنای آن است که فشار به صورت جانبی به آن وارد می‌شود. به همین دلیل سریعتر باز می‌شود اما اکثرا قالب به صورت افقی است و دارای فشار قائم، که مدت زمان بیشتری برای باز کردن آن باید صبر کنید. باز کردن قالب تیر بیشتر از دال طول می‌کشد زیرا وزن بیشتری دارد.
بالا بردن ضریب ایمنی حین اجرای سقف وافل
اگر پیش از شروع به عنوان زیرسازی از اسکافلد استفاده کنید ضریب ایمنی بالا می‌رود. حین اجرا ممکن است جک در برود که زیرسازی اسکافلد جلوی در رفتن جک و ریزش سقف را می‌گیرد. دقت داشته باشید که یکپارچگی اجرای تیرچه به معنای بالا رفتن صلبیت است. به این ترتیب احتمال لغزش سقف حین بهره برداری به مقدار قابل توجهی کم می‌شود. وجود حُفراتی که به دلیل قالب وافل ایجاد می‌شود باعث کاهش بار مرده سازه خواهد شد. باید توجه داشت که استفاده از دال مجوف یا همان دال توخالی غیر از مقاطع تیرها اجرا می‌شود. در امتداد تیر و ستون باید دال به صورت توپر اجرا شود. افزایش تیرچه جان تیرچه خصوصا در مورد وافل دو طرفه به مقدار قابل توجهی می‌توان در کاهش بار مرده و سبک سازی سازه موثر باشد.
برای ثبت سفارش قالب سقف وافل به قسمت سفارش کالا سهند سازه بتن مراجعه کنید . فرم مربوطه را برای سفارش سقف وافل یک طرفه یا سقف وافل دو طرفه پر کنید تا کارشناسان سهند سازه بتن در اسرع وقت با شما تماس بگیرند
اجرای سقف‌های وافل یک روش نوین و نسبتا ساده است که در مقایسه با روش‌های سنتی نیازی به تجهیزات خاصی ندارد و با همان ابزارهای سقف بتنی قابل اجراست. مزیت این روش سهولت و سرعت اجراست که باعث اقبال و جلب نظر مهندسین و سازندگان ساختمان به این سقف‌ها شده است. تنها نکته‌ای که در اجرای سقف وافل باید در نظر داشت این است که به دقت از نقشه‌های ساختمان پیروی کنید و ظرافت‌های قالب‌برداری را رعایت کنید.
برای دریافت مشاوره و اطلاعات تکمیلی می‌توانید با مهندسین ما در شرکت سهند سازه بتن در تماس باشید.